Preminuo prevodilac, književnik i esejista Kolja Mićević Dana 17. novembra ove godine u Banjaluci je preminuo Kolja Mićević, pesnik, prevodilac, muzikolog, esejista. Živeo je i radio kao samostalni umetnik u Banjaluci, Beogradu i Parizu. Kao plodotvoran stvaralac, ostavio je bogat, raznovrstan i veoma značajan opus

Kolja Mićević (Banjaluka, 1941) u svom rodnom gradu završio je osnovnu školu i gimnaziju, nakon čega na Beogradskom univerzitetu završio studije Opšte književnosti. Iza njega su ostali mnogobrojni značajni književni radovi, eseji, prevodi velikih svetskih književnika, kao i nekoliko knjiga o muzikologiji. Živeo je i radio u Banjaluci, Beogradu i Parizu. Prenosimo saopštenje Srpskog književnog društva, čiji je Kolja Mićević bio član:

Prevodio je poeziju, uglavnom s francuskog, povremeno i sa drugih jezika, slovenačkog (France Prešern), engleskog (Edgar A. Po Celokupne pesme na srpski, devet verzija „Gavrana“ na francuski), španskog (Federiko G. Lorka), italijanskog (Dante Aligijeri Komedija i Vita nova…). Preveo i objavio sve velike i minorne francuske pesnike u osam antologija i tridesetak knjiga od Trubadura do Stefana Malarmea i Pola Valerija: prevode Trubadura, Fransoa Vijona, Šarla Orleanskog, Morisa Seva, Žana de La Fontena, Viktora Igoa, Žerara de Nervala, Stefana Malarmea, Žila Laforga, Pola Valerija, Gijoma Apolinera…

Sa srpskog na francuski je preveo: Antologiju poezije jugoslovenskih pesnika, Les saluts slaves, od 1800. do 1900. Danteovu Komediju preveo je sa italijanskog na francuski.

Objavio je knjige iz muzikologije: Svete, laku noć!, Mocart susreće Skarlatija, Mocart, Zločin Marije Terezije, Lirska istorija muzike, Od Pitagore do Baha, I-IV, Džepna istorija muzike, Od Orfeja do Ljubice Marić, Muzički roman, I-V…

Objavio zbirke pesama na srpskom (Stopa Sna, Stanje Nikoga, Klavirint, Vinovnik, Erosin Melos…) i francuskom (L’Hommealarmé, Lelitdéfait, Monsieurle Serpent…), kao i oglede iz prevodilaštva (Konstante i previdi, Afrička legenda, PRIM. PREV.)

Kolja Mićević je dobitnik mnogih značajnih domaćih i međunarodnih književnih i prevodilačkih priznanja među kojima i nagrade: Miloš N.Đurić,1972, za prevođenje, Nagrada beogradskih klokotrista za zbirku Štrik i Šija, Nagrada Stanislav Vinaver, Sreten Marić, Miroslav Antić, Kočićeva nagrada, Vukova nagrada, Zlatni beočug Kulturno-prosvetne zajednice Beograda, i Zlatna medalja Francuske akademije,1989. za širenje francuske kulture i jezika.

Bio je član Srpskog književnog društva i Udruženja književnika Republike Srpske.

Bio je počasni građanin Banjaluke.

U italijanskom kulturnom centru u Parizu i u okviru festivala Festival Voix Vives održao je seriju predavanja Dante naš blizanac (Dante notre Gémeau). Video zapise sa ovih predavanja možete pogledati ovde.

Prijavi se za Glif obaveštenja

Pratite nas i nepropusti nove sadržaje na našem portalu


Tagged: