Men Rejovi portreti Dalija, Dišana, Le Korbizjea, Hemingveja, Paunda... -

Kada se fotografi specijalizuju za portrete poznatih ljudi, oni često govore o tome kao o pronalaženju vizuelnog načina da se otkrije ona inače retko prirodu fotografisanog subjekta koja se inače retko pokazuje, da, drugim rečima, njihovu dubinu izvuku na površinu. Men Rej (1890-1976), nadrealistički fotograf i umetnik, skoro sve što je radio, radio je na svoj, jedinstven način, a takav je bio i njenog pristup fotografisanju slavnih ljudi.

Uzmimo, na primer, njegov snimak Ernesta Hemingveja iz 1923. godine, napravljen samo nekoliko godina nakon što su se i pisac i fotograf pridružili pokretnom prazniku (aluzija na naslov Hemingveje knjige A Moveable Feast, prim. prev.) u Parizu, koji je Men Rej većim delom svoje karijere zvao domom.

Iste godine i u toj istoj urbanoj boemiji, Men Rej fotografisao još jednog čuvenog čoveka od pera, pesnika Ezru Paunda.

Marsel Dišan pozirao je Men Reju i ispao je više blesavo nego strašno, ali kao jedna od najduhovitijih i umetnički najnaprednijih ličnosti ove ere, sigurno je shvatio šalu.

Svi ovi portreti pojavljuju se u knjizi “Man Ray: Paris – Hollywood – Paris” u kojoj se nalazi oko 500 portreta koje je nadrealistički umentik ostavio u svojoj arhivi kada je umro 1976. godine, gde su svi „članovi dadaističkih i nadrealističkih krugova, umetnici i slikari, pisci i američki emigranti Izgubljene generacije, aristokrate i uzori iz sveta mode i pozorišta”.

Ovde možete videti još i portret Andre Bretona, Salvadora Dalija, arhitekte Le Korbizjea, i još jednu fotografiju Marsela Dišana na kojoj je u društvu poznatog američko-italijanskog slikara Džozefa Stele.